Gisteren vierden we met een kleine groep Imbolc. Het eerste lentefeest dat tussen Midwinter en Ostara zijn plaatsje heeft op het Keltische wiel van het jaar. Het werd een heel intieme wandeling, vol verwondering en verbindende momenten. Met ruimte voor een lach en een traan. De natuurelementen waren alom aanwezig. Een bijzondere wandeling op de grens tussen winter en lente.

Eén van de letterlijke vertalingen van Imbolc is ‘in de buik’ en weerspiegelt het wakker worden van de levenskracht. De Aarde is niet langer stil maar begint zich te roeren. Alles wat tijdens de winter veilig warm opgekruld lag begint zich te ontvouwen. De eerste sneeuwklokjes staan in bloei, de knoppen van de bomen worden dikker, de koningin van de bijen legt al volop eitjes en de sapstroom van de bomen komt stilaan terug op gang. Ook in onszelf kunnen we merken dat de acceptatie van de winter plaats maakt voor de drang om terug actief te worden. De dagen beginnen zichtbaar te lengen en het is tijd om ons inwendig voor te bereiden op de nieuwe veranderingen die stilaan mogen komen.

We leerden vrouwe Brigid en haar heilige vuren van heling, smeedkunst en inspiratie kennen en namen haar mee tijdens een meditatief stiltemoment. Ze kwam bij ons allen diep binnen en hielp ons om het vuur in onszelf aan te wakkeren. Brigid nodigt uit om ons te richten naar wat ons inspireert, welke plannen we tijdens de nieuwe zonnecyclus willen smeden, naar wat we willen helen binnen in onszelf en bij anderen.

Imbolc zou ook verwijzen naar de eerste ooimelk voor de lammetjes die worden geboren. Op de Diggie boerderij waar ik werk zijn ze al vrolijk aan het rondhuppelen. Die kleintjes hebben rust, verzorging en voeding nodig. Enkel zo kunnen ze groeien.

Zo kan Imbolc ons inspireren om de vaardigheid in onszelf te ontwikkelen om alles wat nieuw en jong is in ons leven te beschermen. Om erover te waken en te voorzien van extra zorg, zachtheid en voeding. Een nieuwe job, een nieuwe relatie, een nieuwe denkrichting of levenskeuze. Of onze eigen kinderlijke kern die we deze tijd van het jaar mogen voorzien van een extra portie knuffels. De mooie natuur aan de Zwalm bracht ons allen in een moment van verstilling en aandacht bij onze eigen jonge kiemen die mogen groeien.

We ontdekten ook dat de populaire Tournée Générale zijn oorsprong heeft in de voorchristelijke traditie om Imbolc te vieren als zuiveringsfeest. De moment is rijp om voor jezelf te kijken naar wat je wil doen om jezelf te reinigen. Binnenkort komt de lente ons tegemoet met een gamma voorjaarskruiden die ons kunnen ondersteunen om de winterballast uit ons lichaam te drijven. Maar reinigen heeft ook een geestelijk aspect door stilte, inkeer en bezinning. Kleine vastenkuren en onthouding brengen nieuwe inzichten en helpen ons open te staan voor wat we werkelijk te doen hebben in het leven. Wat de ogen voor de buitenwereld zijn, is het vasten voor de binnenwereld (Ghandi).

Ter afsluiting brachten we onze intenties bij elkaar in een Imbolc drijfkaarsje en eerden we de terugkeer van de zon met pannenkoeken en warm appelsap. Heerlijk toch zo samen vieren! 

Ik wens jullie een vernieuwende Imbolc tijd toe. Dat het levensvuur in onze harten mag opflakkeren om kracht en voeding te geven aan de zaden die we in het nieuwe zonnejaar voor onszelf en voor anderen willen laten ontkiemen. Ik ontmoet jullie graag terug op het vervolg van deze wandelingen tijdens Ostara in maart. Graag tot dan ..

Op de hoogte blijven van verdere wandelingen: schrijf je in op de Barrevoets nieuwsbrief via https://barrevoets.be/#nieuwsbrief