Hoe bijzonder om in deze magische tijd de eerste stapjes van Barrevoets te mogen zetten. Gisteren vierden we samen de winterzonnewende, één van de acht Keltische jaarfeesten waarin we het midden van de winter en de hergeboorte van de zon vieren. In deze tijden van klimaatopwarming en globale veranderingen worden we ons meer en meer bewust van onze invloed op onze planeet en de impact op haar ecosystemen. Nooit eerder was de nood zo hoog om onze denkpatronen te doorbreken. Het patroon waarbij we onszelf los van de Aarde en los van elkaar zien te veranderen naar onszelf zien als onlosmakelijk deel van de natuur en het levensweb. 

 De Aarde en haar cyclussen vieren helpt ons om ons pad te (her)ontdekken en om een meer respectvolle verbinding aan te gaan met het volledige  leven op Aarde. Het vieren van de jaarfeesten linkt ons met onze Keltische/Germaanse voorouders die een diep respect hadden voor de Aarde, ze helpen ons om meer te ontdekken over onszelf en over onze band met de natuur. Samen de cycli van de Aarde vieren roept binnen in ons diepe herinneringen op aan het toegewijd zijn aan de Aarde - door de Aarde te eren leren we innerlijke stilte te vinden zodat we opnieuw kunnen luisteren naar het land en naar ons hart. 

Het fijne aan de jaarfeesten is dat we vrij zijn om deze te vieren hoe we het zelf willen - alleen of met vrienden - zonder hiërarchie, zonder dogma's, zonder vooroordelen, hoge drempels of vaste regels. 

Wat telt is dat we beseffen dat onze levens onlosmakelijk verbonden zijn met de Aarde en dat vanuit dat perspectief onze persoonlijke heling en die van de Aarde 1 zijn. 

De eerste stapjes van Barrevoets samen delen met een kring van prachtige mensen was tegelijk spannend en ook heel vervullend. We vierden samen met onze kinderen wat soms voor chaos en doorbreking van de stilte zorgde. Waar wij als volwassene verlangen om in de magische stilte van het donker te duiken zijn de kinderen één en al ontstuimige energie die mij ook leerden om in te spelen op het moment en te relativeren dat niet alles loopt zoals ik zou willen. Wat een spiegel zijn ze. Het voelt ook passend dat ze de jaarfeesten kunnen meevieren, zij zijn de generatie die voor verandering kunnen zorgen en in die zin kunnen ze maar niet genoeg houden van de Aarde en de natuur. Als ze zien dat hun (groot)ouders samenkomen om de Aarde te vieren en zich te verbinden met de natuur en met elkaar dan is dat een pure cadeau voor henzelf en voor de Aarde. Wat je liefhebt, daar wil je voor zorgen.  En de Aarde heeft meer dan ooit onze zorg nodig. 

Vol warmte denk ik terug aan het moment dat onze midwinterlantaarntjes gingen branden (ook al kwam de wind en de regen ons een beetje plagen) en dat we één voor één onze wens uitspraken. Mij blijft bij dat het accent van onze wensen lag op heling van onszelf en van de Aarde, op verbinding en samen vieren, op vriendschap en liefde, op communiceren vanuit ons hart, op puurheid en eenvoud, een oog hebben voor en dankbaar zijn voor de schoonheid die overal rondop ons is. Als zachte strijders voor de Aarde die ons zo hard nodig heeft. 

Ik neem nu ook rust om in mijn winterholletje te duiken, om te voelen hoe we aan dit verhaal verder kunnen weven. Vieren we het volgende feest met of zonder onze kinderen? Het verlangen om de feesten nog intenser te vieren leeft maar ook om dit te delen met onze kinderen. Misschien wordt het geen of/of maar een en/en verhaal. Imbolc is het volgende feest dat klaar staat op het levenswiel en ik denk dat het fijn zou zijn om onze wensen dan terug van wat extra licht en zorg te voorzien. Maar nu is het tijd om verder te verstillen, om de heilige nachten en de yuletijd te laten inwerken op onze psyche. 

Ik wens jullie en mezelf toe dat de winden der verandering zacht door onze haren mogen gaan, dat we verbinding maken met onze emoties, dat we ons innerlijk vuur mogen brandende houden en dat we diep geworteld mogen zijn in onze prachtige Aarde. Ga in het bos deze tijd van het jaar, alleen.. Maak je zintuigen wakker en voel hoe de natuur als een zacht deken over je heen mag vallen. Uit het hoofd en in het bos. 

Merry meet, merry part en merry meet again